nüktədan

is. <ər. nüktə və fars. . . . dan> klas. Sözdən, danışıqdan dərin incə məna çıxara bilən adam. . . Əhli-ürfan, nüktədan, şairsevən, aşiqpərəst; Bir müvafiq məhliqayimehriban sevmək gərək. M. P. V.. Xəyalım hürr, can sərbəst, fikrim laübalidir; Məni azad edən sultani-əqli-nüktədanımdır. M. H..